Sen fibras

A partir de hoxe poderei (poderemos) camiñar espida pola cidade de Barcelona, sen que iso me supoña ningún tipo de amoestación.
Esto, case póde ser anecdótico,o que a min si que me sorprende é que aínda hoxe en día haxa xente que se sinta ofendida pola visión dun corpo,e poña o grito no ceo porque na praia as mulleres amosen o peito, e decida unirse para salvar a nenos e xoves da perversidade dos corpos e dos vicios ós ca súa contemplación leva.
En fin, isto da para reflexións máis profundas, pero góstame a idea de que nalgúns lugares, se me peta e o tempo o aconsella, poderei facer libre_mente “turismo integral”