A casa por facer

Certo, a dignidade non se mide en m2 (aínda que si que hai xente indigna que faga negocios con eles ),e un piso de trinta metros cuadrados podería ser unha parche temporal para a mocidade, sempre que a cuestión da vivenda para xente con cargas familiares estivese cando menos medio resolta.
Pero non solucionará nada.
O problema virá cando estas mini vivendas, por cuestións económicas comencen a ser ocupadas non por unha persoa, senón polas familias con menos recursos económicos para facer cadrar as contas, algo moi probábel debido á alta porcentaxe dos salarios que se destiñan ó arrendamento.
Entón os metros cuadrados si que serán indignos.

Pode ser que nun principio saía a conta de a menos metros menos renda, mais acabará por aplicarse a lei do mercado de a máis demanda máis alto o aluguer, ficando no olvido a política social
É coma empezar a casa polo tellado.