Blogia
karkeixa

Un de Maio

Hoxe, Primeiro de Maio, estou aínda na procura de emprego.
E cando digo emprego, digo traballo digno, aquel que pague o meu esforzo na súa xusta medida, e por suposto, entendo isto coma un dereito, e non coma algúns pretenden facer ver, coma unha bendición empresarial.
Nesto das listas do paro, resulta que somos lexión ,e agota o esforzo atá a desmotivación, como se resultara interesante para algún sector da sociedade, aquel que controla a economía, que nós existamos, coma revés no que os que teñen chollo en precario poideran verse reflectidos.. ...Psicoloxía?
Así imos todos aguantando e comulgando con rodas de muíño, mentres na tv dan tomate con sabor a ti.
Teremos que concentrarnos todos xuntos para que se sepa canto ocupamos, cantas vidas somos, o destrago de potecial que representamos.
Para cando unha xuntanza de parados, flor en ma ¿...?
Saúde

0 comentarios