Merliños
Nun niño novo no que non bata o vento.
Nun niño novo no que non bata o vento.
The Smiths
Sing me to sleep
Sing me to sleep
I’m tired and i
I want to go to bed
Sing me to sleep
Sing me to sleep
And then leave me alone
Don’t try to wake me in the morning
’cause I will be gone
Don’t feel bad for me
I want you to know
Deep in the cell of my heart
I will feel so glad to go
Sing me to sleep
Sing me to sleep
I don’t want to wake up
On my own anymore
Sing to me
Sing to me
I don’t want to wake up
On my own anymore
Don’t feel bad for me
I want you to know
Deep in the cell of my heart
I really want to go
There is another world
There is a better world
Well, there must be
Well, there must be
Well, there must be
Well, there must be
Well ...
Bye bye
Bye bye
Bye ...
Silveira.
Carballo.
Para poder bicarte cando corres, fixen das miñas pálpebras uns beizos.
Hai noites tan fermosas que fan lanzar aturuxos a lúa.
(Para Amada)
Porque nós xa gañamos.
Un día de oito días,é un día moi longo e da tempo a sentarse nun anel de Saturno para pensar con calma.
No medio, esta noite de San Xoán na que a xente baila arredor das lumeiradas, os cachos pendúranse nas fiestras,o mar e as fontes son aínda máis milagreiras e arde a mextura de azucre e caña mentras se recita o conxuro da queimada para BOTAR ás meigas fóra:
Mouchos, coruxas, sapos e bruxas.
Demos, trasgos e diaños,
espritos das nevoadas veigas.
Corvos, pintigas e meigas:
feitizos das manciñeiras.
Podres cañotas furadas,
fogar dos vermes e alimañas.
Lume das Santas Compañas,
mal de ollo, negros meigallos,
cheiro dos mortos, tronos e raios.
Oubeo do can, pregón da morte;
fuciño do sátiro e pe do coello.
Pecadora lingua da mala muller
casada cun home vello.
Averno de Satán e Belcebú,
lume dos cadavres ardentes,
corpos mutilados dos indecentes,
peidos dos infernales cús,
muxido da mar embravecida.
Barriga inútil da muller solteira,
falar dos gatos que andan á xaneira,
guedella porca da cabra mal parida.
Con este fol levantarei
as chamas deste lume
que asemella ao do Inferno,
e fuxirán as bruxas
a cabalo das súas escobas,
indose bañar na praia
das areas gordas.
¡Oide, oide! os ruxidos
que dan as que non poden
deixar de queimarse no augardente
quedando así purificadas.
E cando este brebaxe
baixe polas nosas gorxas,
quedaremos libres dos males
da nosa alma e de todo embruxamento.
Forzas do ar, terra, mar e lume,
a vós fago esta chamada:
si é verdade que tendes máis poder
que a humana xente,
eiquí e agora, facede cós espritos
dos amigos que estan fóra,
participen con nós desta Queimada.
Que habelas, hailas.
Xa está a abrollar a primavera..
Tamén nas paredes desta páxina hai pegada electoral simultánea.Vai por nós.
Así se asoma o día 20,cheo de ilusión.
.
De todas as que son, ningunha é coma min e todas somos eu.
Onte os candidatos tiñan un compromiso cos electores, era a nós, ós que votamos e botamos, ante os que debían presentar o seu programa de futuro para a nosa terra, e só un amosou o respecto que merecemos, sen precisar de intermediarios no debate.
E veña coa conferencia episcopal e a lei de parellas, e digo eu, a culpa é dos que lle fan caso, que si nos medios de comunicación non se lles dira importancia,pouco ían a trascender os seus dogmas.
O triste da historia ven da man dos políticos que fan xogo con eles olvidando que non deben os seus postos a razóns de fé e o desta xente si que me parece unha tomadura de pelo: ¿Qué é eso de razón de conciencia para non cumprir a lei?¿Quen son les para negar ou delegar un dereito?
Se a súa moral lles fai entrar en contradiccións coas súas obrigas deberían deixar os seus postos e gañaríamos todos en tranquilidade, porque por outra banda, a min medo me dan estas persoas que pretenden ir o ceo dende os seus despachos esquecendo que cos nosos votos non eleximos reverendos.
Todo esto paréceme delirante, e xa postos a levarlles a corrente, podo eu obxetar por razóns estéticas, deportivas ou musicais para que tal ou cal alcalde, concelleiro ou funcionario(porque digo eu, o persoal das administración terá o mesmo dereito que un alcalde ¿non?) non firme o meu certificado de empadroamento, de voda ou o que lle cadre.
Por min poden dicir misa, pero donde corresponde e líbreme deus de meterme aló.
-
Se cadra,pasou por aquí Kometa.
É grato saber que no firmamento tamén camiñan paxaros.
Que alumee a estrelaroxa.
Saúde
Entre as axudas e os precios a pagar polos xornais, boto números e sáennos ben caras as novas.....e por riba para que as conten daquela maneira.
Hoxe é un "tódolos días con bicos na lingua" do mes de maio.
O MAYO
Aquí ven o mayo
De frores cuberto...
Puxéronse á porta
Cantándome os nenos;
Y-os puchos furados
Pra min estendendo,
Pedíronme crocas
D'os meus castiñeiros.
Pasay, rapaciños,
Calados e quedos;
Q' o qu' é poI-o d'oxe
Que darvos non teño.
Eu són vol-o probe
D'o povo gallego:
Pra min non hay mayo,
¡Pra min sempr' é inverno!....
Cand' eu m'atopare
De donos liberto
Y-o pan non me quiten
Trabucos e préstemos,
E com' os d'o abade
Frorezan meus éidos,
Chegado habrá estonces
O mayo q'ueu quero..
Querédes castañas
D'os meus castiñeiros?...
Cantádeme un mayo
Sin bruxas nin demos:
Un mayo sin segas,
Usuras nin preitos.
Sin quintas, nin portas,
Nin foros, nin cregos.
Aires d'a miña terra
Manuel Curros Enriquez
Escoito música no camiño, e por non perder o costume, aguanto o ar mentres cruzo a Ponte do Porco.
De repente, o meu carón vai a Carolina. As dúas estamos en guerra, mais ela cun aturuxo dame o pé para cantar: pronto virá o tempo das cereixas.