Blogia

karkeixa

Grândola

Hai momentos para ser cantados.

Grândola, vila morena
Terra da fraternidade
O povo é quem mais ordena
Dentro de ti, ó cidade

Dentro de ti, ó cidade
O povo é quem mais ordena
Terra da fraternidade
Grândola, vila morena

Em cada esquina um amigo
Em cada rosto igualdade
Grândola, vila morena
Terra da fraternidade
Terra da fraternidade
Grândola, vila morena
Em cada rosto igualdade
O povo é quem mais ordena

À sombra duma azinheira
Que já não sabia a idade
Jurei ter por companheira
Grândola a tua vontade

Grândola a tua vontade
Jurei ter por companheira
À sombra duma azinheira
Que já não sabia a idade

ZECA AFONSO

biquiños

Un así, non hai cartos que o pague.

planos

planos

A realidade está nun segundo plano:o portal está aberto, simplemente hai que ollar de fronte para ver que nada impide continuar o camiño, nada obriga a ficar entre sombras.

outra cor, outro fume.

"...quando dou pão aos pobres,
chamam-me de santo, quando
pergunto pelas causas da pobreza,
me chamam de comunista."...
Dom Hélder Câmara
"O DOM da paz"

A casa por facer

Certo, a dignidade non se mide en m2 (aínda que si que hai xente indigna que faga negocios con eles ),e un piso de trinta metros cuadrados podería ser unha parche temporal para a mocidade, sempre que a cuestión da vivenda para xente con cargas familiares estivese cando menos medio resolta.
Pero non solucionará nada.
O problema virá cando estas mini vivendas, por cuestións económicas comencen a ser ocupadas non por unha persoa, senón polas familias con menos recursos económicos para facer cadrar as contas, algo moi probábel debido á alta porcentaxe dos salarios que se destiñan ó arrendamento.
Entón os metros cuadrados si que serán indignos.

Pode ser que nun principio saía a conta de a menos metros menos renda, mais acabará por aplicarse a lei do mercado de a máis demanda máis alto o aluguer, ficando no olvido a política social
É coma empezar a casa polo tellado.

tele_evidente,

Teletouriño, telefraga !!!!!
Pois vai ser que tv é algo así coma unha multipropiedade...na que algúns só dispoñen de un case nada.

En orde

Fixeron colas, durmiron no chan, aproveitaron as vacacións para ir ata velorio ou ó funeral,comeron mal e caro, pasaron frío.
A cidade de Roma era un caos, e moitos fixeron o agosto en pleno mes de abril a costa do fervor.
Cuestión de fe, disque, e logo algúns falan do fanatismo ó que levan outras crenzas.
Para min as únicas diferencias son a organización e a posta en escea.

segunda man

segunda man

O atopo nos andeis dunha librería de libros usados, é tan inesperado o noso encontro que creo na sorte.
Miro a fecha da edición:Barcelona, 1975
Na casa ollo a portada, o abro para olelo,paso as follas, e pregúntome que quedará do seu outro dono entre as páxinas.
Só unha dobrez nunha cuartilla?

Acordar

Acordar

Olive tree with yellow sky and sun.
V.Van Gogh.

Hoxe non sabería que dicirlle a ningunha das víctimas da violencia e todo o que non sexa silencio o sinto coma ruído.Este calar non é esquecemento, e un espacio para a memoria de tódalas víctimas de calquera tipo de terrorismo,de calquera tipo de imposición, de calquera tipo de guerra.

ou simplemente

EN EL MUNDO NO QUIEREN A LOS TRISTES

Uno tiene derecho a acongojarse
a sentirse vencido

pero en el mundo no quieren a los tristes

Uno está en el deber de levantarse
agarrar su cayado
echar a andar
Optar por esconderse entre sí mismo
Irse a la misma mierda
Desamarrar sus diablos
O simplemente hacerse el monigote
el salsero mayor
el chicle más orondo de la fiesta.



Vivir contra morir

Gustavo Pereira

igua qué?

Día da muller traballadora, comezan as celebracións de caracter institucional: charlas, homenaxes,lecturas ................ben.

Máis é día de celebración?será.Para min é día de reinvidicación clara e contundente, de falar mulleres e homes para esixir políticas reais de igualdade en tódolos ámbitos.
Aínda hoxe o traballo de un gran número de mulleres( xeralmente en condicións irregulares e en precario) continúa a considerarse un complemento salarial da economía familiar.

Moito queda por facer para lograr a igualdade de oportunidades e opcións no mundo laboral, esto sen tratar e afondar na situación dos grupos sociais femininos máis desfavorecidos, onde as diferenzas fanse máis extremas. Os colectivos con menor preparación suelen ter as rendas máis baixas.A igualdade social e básica para lograr a igualdade laboral.

Cuestións xeográficas, sociais ou económicas, así coma a carencia de alternativas que permitan compatibilizar a vida laboral e familiar pechan as portas a moitas mulleres a hora de buscar un emprego.

A falla de garderías, de comedores escolares adaptados ás xornadas de traballo son un exemplo claro do complicado que resulta compatibilizar a vida laboral coa familiar.
A pouca implicación das administracións para dar solución a dita situación é evidente sendo case nulos os esforzos para mellorar esta circunstancia,ó tempo que non hai tampouco interese por parte da empresa privada.

Aínda é máis difícil para aquelas mulleres que carecen da preparación necesaria: non coñezo ningún caso de cursos de formación con horarios adaptados ós das mulleres que a eles asistían.A gran maioría das que teñen cargas familiares renuncian a asistir por cuestións puramente económicas.De novo péchase o círculo.

Só sei que é momento de mudar o discurso por accións, de políticas serias que posibiliten a integración plena da muller en igualdade de oportunidades, de plans de aprendizaxe e preparación obxectivos e adaptados as necesidades reais e ben enfocados de cara ó mundo laboral, de unha mentalidade empresarial que permita compaxinar traballo e vida familiar .........xa é tempo de que as mulleres teñamos opcións para acadar e demostrar a nosa valía e que nos permita estar presentes en todos e cada un dos ámbitos da nosa sociedade.

O día da muller traballadora son 365 días ó ano e o traballo digno e un dereito de tod@s.

Mar

Dun golpe nove vidas,nove ondas, e en quen daba vida deixou morte.
Agora vai devolvendo os corpos e con eles un lugar no que poida descansar a dor de quen os perdeu.
Mais para dúas familias continúa a espera.

Traballos manuais

Cando “Todo me pasa” era neno, tivo unha mestra da súa mesma parroquia, que vivía cun irmá solteiro coma ela.
A situción económica da familia permitira que a muller estudara na capital, e de aló voltou con novo e útil sistema de apredizaxe para a materia de manualidades.
Tan pronto comezou a exercer, fixo uso dos coñecementos e aplicacións adquiridos en dita asignatura e cando o tempo o permitía daba as clases ó ar, en pleno contacto coa natureza.
Sen artificios, sen filosofías rebuscadas; nen Gaia nen chispas........se tocaban traballos manuais ían a horta da seño a quitar herbas.

Hai cada

Hai cada

Cal é o tripartito da "morralla"?
Máis posto en temas milagreiros estaba o primeiro.Xa se sabe como son os camiños do Señor nesta terra e coma a eles adáptanse as novas tecnoloxías dixitais.

A saúde do capital

Cal é o límite?
Seica que para o mercado non existe, pois é coma unha goma elástica que cede e cede, perdendo a medida entre o que é xusto e o que é necesario, e así o dereito a saúde acaba sendo parte da propiedade intelectual.
MSF

Satélite

Satélite

Soluciono os meus silencios cun océano;
un número de auga,
unha verba salgada
que amarro a min con serpes verdes
recollidas na curva máis urxente
que traza un capicúa.

Pero na noite,
recito espida ós pés da túa cama,
e pese ó ritual da transparencia
continúo a ser un satélite da lúa.

(A.M.S.)

Cambalache

Cambalache
Enrique Santos Discépolo

Que el mundo fue y será una porquería,
ya lo se...
en el quinientos seis
y en el dos mil también.
Que siempre ha habido chorros,
maquiavelos y estafaos,
contentos y amargaos,
valores y dublés...
Pero que el siglo veinte
es un despliegue
de maldad insolente
ya no hay quien lo niegue.
Vivimos revolcaos en un merengue
y en un mismo lodo
todos manoseaos...

Hoy resulta que es lo mismo
ser derecho que traidor..
ignorante, sabio, chorro,
generoso o estafador
¡Todo es igual! ¡Nada es mejor!
¡Lo mismo un burro
que un gran profesor!
¡No hay aplazaos ni escalafón,
los inmorales nos han igualao!
Si uno vive en la impostura
y otro roba en su ambición,
da lo mismo que sea cura,
colchonero, rey de bastos,
caradura o polizón...

¡Que falta de respeto,
que atropello a la razón!
¡Cualquiera es un señor!
¡Cualquiera es un ladrón!
Mezclao con Stavisky va Don Bosco
y «La Mignón»,
Don Chicho y Napoleón,
Carnera y San Martín...
Igual que en la vidriera irrespetuosa
de los cambalaches
se ha mezclao la vida
y herida por un sable sin remache
ves llorar la Biblia
contra un calefón.

Siglo veinte, cambalache
problemático y febril
El que no llora, no mama,
y el que no afana es un gil.
¡Dale nomás! ¡Dale que va!
¡Que allá en el horno
nos vamo a encontrar!
¡No pienses más,
sentate a un lao!
Que a nadie importa
si naciste honrao.
Que es lo mismo el que labura
noche y día, como un buey
que el que vive de los otros,
que el que mata o el que cura
o está fuera de la ley.

Escola unitaria

Escola unitaria

O tempo inmóbil contrastaba coas follas secas e co lique que sangraba entre a cal das paredes, mentres o espazo semellaba fuxir do reflexo da luz que se dividía para caer en ningún lado.
Sen ruído.
Só o silencio invadía o lugar que tempo atrás ocuparan as pegadas de pés pequenos.
Onde estarán agora os nenos?

e cinco

e cinco

Para que nos atope sempre bailando.

Matira

Matira

E quén non?

Poema de amor imposíbel entre unha torca do sete e un parafuso do doce

Matira cóscora látura cal
Torcalirete,Turpolireta,
Lámbica múrcula séxjula ram,
Turpolireta frindela mu gay.

Tórcolo mórmoro bléstulo mor
Torcalireta, Turpolireta,
Sóculo mótulo vístulo son,
Torcalirete frndela mu yon.

Mátira múrcula séxjula vim
Torcalirete, turpolireta,
Sóculo mórmoro látura pil.
Turpolireta gascunda mulir.

“Lápilo glótulo mínimo tel,
Torcalirete, Turpolireta,
Nímulo rájulo tépilo vel”,
Tturpalireta vigunda fri ben.

“Tínito pénculo glótulo tu
Torcalirete, Tturpolireta,
Rátulo cáncayo límulo su”,
Turcalirete gascunda fri gum.

Lépilo glótulo mínulo tel,
Torcalirete,Turpolireta,
Nímulo rájulo tépilo vel”,
Turpalireta vigunda fri ben.

“Tínico péculo glótulo iu
Torcalirete,Turpolireta.
..................................
.................................

Torrente Ballester, na súa Saga/fuga de J.B.